Wonderen bestaan nog!

Ik ben vanaf me geboorte beperkt geraakt door zuurstofgebrek tijdens mijn geboorte. Ik ben daardoor spastisch geworden in armen en in benen. De doktoren zeiden tegen mijn ouders jullie dochter wordt een kasplantje. Ze kan niet lopen zitten ze kan werkelijk niks maar na heel veel oefening en vertrouwen van mijn ouders. Is het toch anders gelopen en ben ik toch een zoveel mogelijk zelfstandige vrouw geworden,

Ik kon vroeger het bijbelgedeelte niet horen over die man die door vier vrienden door het dak bij Jezus gebracht werd. Ik vond dat verschrikkelijk ik wou ook genezen worden waarom ik niet en die man wel? Maar als ik nu achteraf terug kijk denk ik er anders over. Ik mag zoveel dingen doen voor andere mensen nu. Weet je het is hoe je er mee omgaat je kunt kiezen om stil in een hoekje te gaan zitten en reken maar de afgelopen jaren waren niet de leukste jaren van mijn leven geweest maar je kunt ook je schouders er onder zetten en er voor gaan en het samen met god doen en dan komen er heel veel wonderen op je pad en heel veel vriendschappen en nog steeds en daar ben god echt verschrikkelijk dankbaar voor. Je kunt met een beperking een bijzonder goed leven hebben en dat is al een wonder op zich!